โอ้รักเอ๋ย รักเคยชิดเชยชูชื่น สุดหวานอมสุดขมกลืน สุดรักยืนยิ่งยง เมื่อรักหวาน รักปานดังลมบนส่ง โบกพัดไปให้รักคง ลิ่วพัดตรงทิศทาง ครั้นมีบางอารมณ์ พาให้ขื่นขมรักเบาบาง สายลมเวียนกลางทาง รักกลับจืดจางห่างไป โอ้ลมหวน สายลมแปรปรวนไปได้ ใฝ่พัดมาฝ่าพัดไป เปลี่ยนเหมือนใจคนเรา โอ้ลมเอ๋ย ลมเคยรำเพยเชยชื่น กลับพัดเวียนเปลี่ยนทิศคืน ไม่พัดยืนเรื่อยไป เปรียบรักหวน รักมาแปรปรวนไปใหม่ จิตวกเวียนเปลี่ยนน้ำใจ สุดเสียดายรักเรา แม้รักแปรปรวนไป จะชื่นสุขใจนั้นทำเนา แท้จริงทุกข์มิเบา ด้วยถ่านไปเก่ารุมรม เฝ้าแต่หวัง รักเราเธอยังคงบ่ม อย่าวกเวียนเปลี่ยนเหมือนลม ด้วยหวังชมชื่นเชย เด่นจันทร์ฉาย จันทร์แรมยังกลายมัวหม่น เปรียบเหมือนเดือนก็เหมือนคน จิตวกวนง่ายดาย ก่อนเคยเห็น ดวงจันทร์วันเพ็ญพร่างพราย ก่อนแสงแรงกลับแสงคลาย ดั่งรักกลายรักจาง เพราะมีบางอารมณ์ พาให้ขื่นขมรักเบาบาง เหมือนเดือนเวียนตามทาง เดือนมืดมัวจางห่างไป จวบวันเพ็ญ ดวงจันทร์เวียนเป็นเดือนใหม่ เปรียบรักเราอับเฉาไป กลับรักใหม่คืนคง

เกร็ดน่ารู้ เพลงพระราชนิพนธ์ รักคืนเรือน: Love Over Again เป็นเพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ ๑๔ ทรงพระราชนิพนธ์ใน พ.ศ. ๒๔๙๕ และทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ นิพนธ์คำร้องทั้งภาษาอังกฤษ และภาษาไทย แล้วพระราชทานให้นำออกบรรเลง ในงานของสมาคมนักเรียนเก่าอังกฤษ ในพระบรมราชูปถัมภ์ ณ เวทีลีลาศสวนอัมพร เมื่อวันที่ ๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๙๕

ลิขสิทธิ์: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพล อดุลยเดช

กลับสู่หน้าดัชนีบทเพลงพระราชนิพนธ์