พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา ๕ ธันวาคม ๒๕๓๗ เมื่อวันที่ ๔ ธันวาคมนี้ นายชวน หลีกภัย นายกรัฐมนตรี นายมารุต บุนนาค ประธานรัฐสภา และนายประมาณ ซันซื่อ ประธานศาลฎีกา พร้อมด้วย ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ พ่อค้าและประชาชน ทุกหมู่เหล่าจำนวน ๓๕๖ คณะ จำนวนประมาณ ๙,๐๐๐ คน ได้เข้าเฝ้าฯ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้มีกระแสพระราชดำรัสความว่า

อารัมภบท

ขอบใจท่านทั้งหลาย ที่ได้มาให้พรโดยผ่านท่านนายกรัฐมนตรี สำหรับให้พร ในโอกาสวันเกิดครั้งนี้ จำนวนผู้ที่มาในวันนี้ นับว่ามากที่สุดเท่าที่เคยมีมา ในโอกาสแบบนี้และตัวเลขขึ้นไปถึง ๙,๐๐๐ กว่าคน ทำให้นึกถึงว่าปีก่อนๆ มี ๗,๐๐๐-๘,๐๐๐ คน ก็นึกว่ามาก เพราะไปเปรียบเทียบกับ จำนวนน้ำในเขื่อน ซึ่งเวลานั้นมีประมาณ ๑,๐๐๐ ล้านลูกบาศก์เมตร แต่ปีนี้ที่มา ๙,๐๐๐ กว่าคนค่อนข้างจะสมดุลหรือดูไม่มาก เพราะในเขื่อนภูมิพลมีน้ำถึง ๙,๐๐๐ ล้านลูกบาศก์เมตร ทำให้นึกถึงว่าแต่ละปีๆ มีความเปลี่ยนแปลง แต่ว่าดุลของตัวเลข บางทีดูมากบาง ทีก็ดูน้อย เช่นที่บอกว่า ๙,๐๐๐ คนดูน้อยเพราะว่าเปรียบเทียบกับน้ำที่มี ๙,๐๐๐ ล้าน

ภัยแล้ง/อุทกภัย

ทุกปีจะมีความเปลี่ยนแปลง และมีสิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลง อย่างปีที่แล้วกับปีนี้ ความเปลี่ยนแปลงก็มีมาก ปีที่แล้วพูดถึงภัยแล้งและอุทกภัย ภัยแล้งมีมากและอุทกภัยมีบ้าง ปีนี้ภัยแล้งมีบ้าง และอุทกภัยมีมากแตกต่างกันมาก แตกต่างกันแต่ อย่างไรก็ดี ปีที่ผ่านมาการเปลี่ยนแปลงดังนี้ ก็รู้สึกว่าคนไม่ค่อยบ่นนัก เพราะภัยแล้งนั้นคนกลัวมาก เพราะคนเราต้องมีน้ำสำหรับบริโภค อุตสาหกรรมต้องมีน้ำ สำหรับใช้เพื่อดำเนินกิจการ ทุกสิ่งทุกอย่างจำเป็นต้องมีน้ำ เพื่อปฏิบัติงานหรือดำรงชีวิต ฉะนั้นเมื่อฝนลงมา มีความเดือดร้อนของอุทกภัย เสียงที่บ่นมีไม่มากนัก ผู้ประสบภัยน้ำท่วมย่อมต้องเดือดร้อน ต้องบ่น แต่ว่าไม่มากนัก

.../เทวดา-ฝน-ประชาธิปไตย

อาจจะเป็นเพราะเราอาศัยเทวดา เมื่อเดือนเมษาฯ ก่อนสงกรานต์ มีคน บ่นในกรุงเทพฯ ว่าปีนี้จะฉลองสงกรานต์ อย่างไรอย่างไรดี เพราะน้ำไม่มีสาดน้ำก็ไม่ได้ เดี๋ยวจะหาว่าเปลืองน้ำ จึงได้ติดต่อเทวดาให้มาร่วมเล่นสงกรานต์ด้วย และในวันที่ ๑๕ เมษาฯ ถ้าท่านทั้งหลายจำได้ เทวดามาเล่นสงกรานต์อย่างเป็นล่ำเป็นสัน และตั้งแต่นั้นมาเทวดาก็ยังเล่นต่อ จนกระทั่งมีคนบอกว่าพอแล้ว มีคนมาติดต่อบอกว่า ควรจะบอกเทวดาว่า ขอให้เลิกเล่นสงกรานต์เสียที ก็บอกกับผู้ที่มาติดต่อว่า ไม่ติดต่อเพราะเทวดารู้ดีว่า ทำอะไรอาจจะหนักมือไปหน่อยแต่เห็นว่า พระราชาสุวรรณภูมิได้ทำฝนเทียม เทวดาก็ได้ไปรายงานกับศูนย์เทวดาว่า พระราชาสุวรรณภูมิทำฝนเทียม หัวหน้าเทวดาที่เขาพระสุเมรุ ก็บอกว่าอย่างไรก็ต้องทำเพราะท่านขอมา ก็เลยทำจนกระทั่งมากไป เทวดาก็เลยแก้ตัวว่าเทวดาไม่ได้หนักมือ แต่พระราชาสุวรรณภูมิ ได้ทำฝนเทียมด้วยก็เลยทำให้มีมาก

อย่างไรก็ตามได้ถามเจ้าหน้าที่ และถามประชาชนทั่วๆ ไป ส่วนใหญ่ก็เห็นว่า ที่มีฝนมากนี้ดี มีผลดีมามากกว่าผลเสีย อันนี้ได้มีประชามติเพราะว่า สอบถามคนจำนวนมากว่า ความคิดเขาเป็นอย่างไร เพราะฉะนั้นการที่มาบอกว่า คนพอใจให้มีฝนมากดีกว่า ฝนน้อยนี้เป็นประชามติของประชาชนทั้งชาติ แม้แต่คนที่เดือดร้อนก็บอกว่ายอม ฉะนั้นการที่ในประเทศหนึ่ง ประเทศหนึ่งจะมีความพอใจ จะต้องมีประชามติ ประชามตินี้จะปรากฏออกมาว่า ไม่ใช่ว่าจะเป็นเอกฉันท์ ๑๐๐% หรือ ๑,๐๐๐% อย่างที่เขาชอบพูด ก็อาจจะเป็นความเห็นด้วยสัก ๘๐% ก็นับว่าดีมากแล้ว ถ้ามีการลงเสียง ๘๐% อย่างนี้ทุกคนก็ยอมรับผู้ที่อยู่ใน ๒๐% นั้นก็ควรจะยอมรับ

ฉะนั้นได้พูดถึงฝน ใครมาพูดถึงประชามติ ก็นึกว่าคนไม่เสียหาย ที่พูดถึงความเห็นในระบอบประชาธิปไตยว่า จะต้องให้คนเขาพอใจเป็นส่วนมาก เพราะถ้าหากว่า คนพอใจอย่างจอมปลอมคือ หมายความว่ามีการออกเสียงแล้ว ก็มีความพอใจ สักกี่สิบเปอร์เซ็นต์มันไม่ค่อยแน่ ๘๐% ที่เหลืออาจจะไม่ค่อยเห็นด้วยก็ได้ หรือ เห็นด้วยแต่ไม่อยากออกเสียง หรือไม่รู้เรื่อง แต่อย่างน้อยต้องมีคนที่ไม่เห็นด้วยมาก ถ้ามีคนไม่เห็นด้วยมาก ก็จะเกิดความไม่เรียบร้อย คือความทะเลาะเบาะแว้งกันได้ ขอปิดรายการนี้แค่นี้เพราะว่า ถ้าพูดไปแล้ว เกิดมีการทะเลาะเบาะแว้งเพิ่มขึ้น

จราจร

ที่นึกถึงอดีต ย้อนไปหนึ่งปีก็ปีที่แล้วพูดถึงภัยแล้ง และพูดถึงภัยหรือว่าจะเป็นความเดือดร้อน หรือจะเป็นเรื่องความเดือดร้อนจราจรคับคั่ง ปีนี้ดังที่กล่าวข้างต้นนี้ ภัยแล้งก็นับว่าเกือบหมดไป สำหรับปีนี้เข้าใจว่าปีหน้าฝน ก็อาจจะดีพอสมควรตามที่ต้องการ ส่วนจราจรนั้นปีที่แล้วคับคั่งมาก และได้แจ้งถึงโครงการที่มี และได้ปฏิบัติมาบ้างแล้ว ปีนี้ ปีหนึ่งผ่านมา เพิ่งผ่านไปโครงการก็ได้เพิ่มขึ้นเข้า ใจว่าได้ผลแต่ไม่ได้ผลมากนัก เพราะเป็นปัญหาที่หนักจะแก้ไขทันทีไม่ได้

หนทางแก้ไข

ได้เสนอวิธีการแก้ไข และได้ดำเนินการแก้ไขไปบ้าง มีผลบ้างแต่ที่จะให้ ได้ผลจริงๆ จะต้องแก้ไข และสิ่งนี้ก็ได้พูดกับบางแห่งบางคนแล้ว ว่าจะต้องแก้ไข ในทางพื้นฐานคือจราจรที่รับคั่งมาจาก เหตุที่มีถนนและมีพาหนะๆ นั้น แบ่งใหญ่ๆ ได้สองอย่างก็คือ พาหนะที่เป็นส่วนบุคคล รถยนต์ธรรมดา และพาหนะขนส่งหรือรถสิบล้อ หรือรถบรรทุก สำหรับทั้งสองอย่างนี้ การแก้ไขก็มีทางหนึ่ง สร้างถนนหรือปรับปรุงถนนให้กว้างขวาง มีระเบียบระบบที่เหมาะสม ซึ่งกำลังทำอยู่ แต่รู้สึกว่าทำยาก เพราะกรุงเทพฯไม่มีผังเมืองที่เหมาะสม หรือจะเรียกว่าไม่มีเลย

อีกอย่างหนึ่งก็คือ การลดจำนวนรถซึ่งทำลำบาก เพราะคนยังต้องเดิน ทางไปมาแล้วก็ถือว่า เป็นสิทธิของตัว ที่จะมีเสรีภาพที่เดินทางตามเสรีจะไปยังคับ ว่าเมื่อมีรถแล้วไม่ให้ใช้ก็ลำบาก อันนี้เป็นปัญหาที่ลำบาก ส่วนรถบรรทุกนั้นวิธีที่จะแก้ไขนั้น ก็เป็นเรื่องของถนนเหมือกัน หรือต้องกะเส้นทางให้เหมาะสม เป็นสิ่งที่ลำบากหรือจำกัดเวลา ก็ทำอยู่ แต่แม้จะทำแล้วก็ยังไม่พอ เพราะเวลานี้การสัญจรไปมา แม้จะดึกดื่นเท่าไหร่ก็เต็ม

ฉะนั้นการแก้ไขโดยการสร้างทาง ปรับปรุงทางหรือจำกัดจำนวนรถนั้น จึงเป็นสิ่งที่ลำบาก ต้องหาวิธีใหม่คือ ต้องคำนึงถึงว่าทั้งรถส่วนบุคคล และรถบรรทุกต้องมีต้นทางและปลายทาง เพราะแก้ไขจำนวนรถไม่ได้ แก้ไขเส้นทางไม่ได้ เราต้องแก้ไขต้นทางไปปลายทาง หมายความว่า จัดให้ต้นทางกับปลายทางอยู่ ในระยะที่ใกล้ขึ้น ถ้าใกล้ขึ้นแล้ว การใช้ถนนก็จะน้อยลงการใช้ถนน จำนวนของถนนหรือ ความยาวของถนนที่ถูกใช้นั้นก็น้อยลง ก็เท่ากับถนนมีมากขึ้น และรถน้อยลงข้อนี้ อาจจะเข้าใจกันยากว่า จะแก้ไขต้นทางกับปลายทางอย่างไร ขอชี้แจงโดยสังเขปว่าต้นทางคือ บ้านหรือที่อยู่ที่พำนักของผู้ที่ใช้รถ ปลายทางคือที่ทำงาน หรือสำนักงาน หรือสถานที่ราชการของผู้ที่ใช้รถ และจะต้องไปทุกวันๆ ก็ต้องทำให้ระยะสั้น ถ้าระยะสั้นลงมันเป็นเรื่องของพื้นที่

ท่านทั้งหลายคงจะเข้าใจได้ว่า เมื่อเป็นพื้นที่ก็หมายความว่าต้องจัดพื้นที่ใหม่ ให้พื้นที่ที่อยู่อาศัย และพื้นที่ทำงานให้เปลี่ยนแปลง อันนี้คงพอเข้าใจว่าหลัก หรือที่เรียกว่าทฤษฎีนี้ หมายความถึงอะไร จะไม่ขยายความอะไรมากกว่านี้ เพราะท่านทั้งหลายย่อมชอบที่จะคิด คนไหนที่สนใจก็นำไปคิดว่า ควรทำอย่างไรและ ปฏิบัติโดยเฉพาะผู้มีหน้าที่วางแผน ทั้งเศรษฐกิจและแผนต่างๆ ที่เป็นสิ่งสำคัญ ในด้านต้นทางกับปลายทางนี้ สิ่งหนึ่งที่คนได้พูดถึงกันมากแล้ว คือเรื่องโรงเรียน คือให้นักเรียนไปโรงเรียนใกล้บ้าน อันนี้เป็นตัวอย่างของทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับ ทฤษฎีต้นทางปลายทาง ขอพูดเรื่องทฤษฎี และวิธีแก้ไขให้จราจรไปได้ โดยปลอดโปร่งเพียงเท่านี้ ซึ่งความเดือดร้อนนี้มีผู้ให้ข้อสังเกต ไม่ใช่คนธรรมดา แต่เป็นผู้เกี่ยวข้องกับธุรกิจพูดถึงว่า

ถ้าเราไม่ได้แก้ไขปัญหาจราจร ในช่วงเวลา ๕-๖ ปีข้างหน้า ประเทศไทย ไม่เฉพาะกรุงเทพฯ จะมีความถดถอยอย่างมาก และประเทศไทย จะไม่สามารถฟื้นจากวิกฤติการณ์นี้ จึงต้องจัดการแม้ว่า ต้องเสียค่าใช้จ่ายมาก หรือต้องวางโครงการที่ดูจะเป็น โครงการในฝันแต่ต้องทำ ถ้าท่านทั้งหลายสนใจ ก็คงถามผู้เชี่ยวชาญฯ จะตอบว่าจำเป็น ก็ขอพูดแต่เพียงเท่านี้ สำหรับเรื่องช่องการจราจร ปีที่แล้วมีการปฏิบัติโครงการพระราชดำริ ก็ได้ปฏิบัติและพิสูจน์แล้วว่า ถ้าทำจะมีประโยชน์ได้แม้ว่า จะต้องสิ้นเงินไปแต่ไม่มากนัก ก็ได้แก้ไขได้เป็นส่วนๆ ถ้าหลายส่วนมากส่วน ก็จะทำให้แก้ไขปัญหาใหญ่ๆ ได้ไปมาก

สามัคคี

ที่พูดถึงปีที่แล้วก็นึกถึงว่า ทุกปีมีการชุมนุมแบบนี้จะเรียกว่า ชุมนุมหรือมาพบปะกันแบบนี้แล้ว แต่ละปีก็พูดเรื่องแตกต่างกัน จนกระทั่งบางปีทางราชการ หรือทางผู้ใหญ่คนโต บางคนก็บอกว่าปีนี้ วันนี้ต้องเรียกว่า เป็นวันสิ่งแวดล้อมปีนี้ เป็นวันสามัคคี ปีนี้เป็นวันอะไรต่ออะไรอีก ที่พูดเป็นหัวข้อ อย่างปีก่อนพูดถึงสิ่งแวดล้อมเขาก็บอกว่า ทุกปีต้องเป็นวันสิ่งแวดล้อม ปีต่อมาพูดถึงเรื่องความสมัคคี ปีต่อไปไม่ยักกะบอกว่า เป็นวันสามัคคี วันนี้ไม่ได้สามัคคีเท่าไหร่ แต่ว่าก็ควรจะสามัคคี

อย่างไรก็ตาม ท่านทั้งหลายจะสังเกตว่า วันสามัคคีนั้นมาจากวันที่ ๓ ธันวาฯ มีการสวนสนามของทหาร และก็วันที่ ๓ ครั้งนั้น วันรุ่งขึ้นก็มีปุจฉาวิสัชนาเรื่องความสามัคคี ก็พูดเรื่องความสามัคคี แต่ปีนี้มีผู้สังเกต และท่านอาจจะสังเกตว่า คำว่าสามัคคีไม่ได้ขึ้นมาเลย เป็นครั้งแรก ที่ไปที่ไหนคำว่า สามัคคีอาจจะขึ้นมาหนึ่งเปอร์เซ็นต์ หรือสองเปอร์เซ็นต์ ที่พูดที่ไหน ไม่ได้พูดคำว่า สามัคคีเมื่อวานนี้ คนที่ฟังบอกว่าเอ๊ะทำไมพูดสั้น แล้วก็ไม่พูดสามัคคีเลยไม่ทราบว่า เพราะเหตุใดแต่ถ้าจะมาอธิบาย โดยที่วันนี้เป็นวันรุ่งขึ้นไม่ใช่อธิบายเมื่อวาน อธิบายวันนี้ทำไมไม่พูดสามัคคี และทำไมพูดสั้น ก็วิเคราะห์ดูแล้วก็อาจจะบอกว่า เหนื่อยเหมือนกัน เพราะว่าถ้าพูดสามัคคี พรุ่งนี้ก็ต้องพูดสามัคคี ก็เหนื่อย จึงไม่พูดสามัคคีเมื่อวาน นี้ไม่พูดสามัคคี วันนี้ก็ไม่ต้องพูดสามัคคี จึงไม่พูดเรื่องสามัคคี เป็นอันขาดเกี่ยวข้องกับเรื่องอื่นๆ

ความรุนแรง

ในปีที่ผ่านมาเกิดขึ้นมากมายหลายอย่าง เช่น เมื่อสามสี่วันก็คิดว่า วันที่ ๔ จะพูดอะไรดี ถ้าพูดอะไรไปมา คนเขาง่วงแล้วก็หลับ ถ้าง่วงแล้วหลับ มันก็ไม่ถูกประสงค์ของการพูด การพูดนั้นต้องพูดให้เขาฟัง ถ้าหลับเขาอาจจะฟังในฝัน อย่างไรก็ตาม ๓-๔ วันยังเป็นเดือนพฤศจิกาก็นึกว่า จะพูดอะไรก็นึกว่า วันที่ ๔ ธันวาฯ จะพูดอะไรก็เลยนึกว่า เฉพาะเดือนพฤศจิกายน ทั่วโลกมีการฆ่ากันเป็นกิจการ อย่างเช่นในอินเดีย เอาไม้กระบองตีกันตายไป ๑๑๕ คน มานึกดูเมืองไทยเอา กระบองตีกันให้ตาย ๑๑๕ คน คงเอะอะแน่ คงไม่ดีแน่หรือการฆ่ากันตายที่ตะวัน ออกกลางนั้นฆ่ากันเยอะเหมือนกัน ไม่รู้ใครฆ่าใครขอให้ฆ่ากัน เป็นอย่างนั้น ยังมีอีกหลายแห่งก็เลยนึกถึงว่า เมืองไทยยังไม่ฆ่ากันอย่างนั้น คือไม่ฆ่ากันเป็นกิจการ เป็นล่ำเป็นสันอย่างที่เขาทำกันทั่วโลก

โลกาภิวัตน์

เราจะอยู่ในยุคโลกานุวัตร จะต้องทำตามที่เขาทำกัน เราต้องฆ่ากันหรือ ไม่ต้องฆ่ากันหรือไม่ เห็นว่าไม่ถูก คำว่าโลกานุวัตรนี้ต้องพูด ถ้าไม่พูดเดี๋ยวไม่ทันสมัย ที่จริงก็ไม่รู้ว่าแปลว่า อะไรแน่แต่ก็ต้องพูด รู้สึกมันเก๋ดี แล้วเขาก็ยังเป็นโลกาภิวัตน์อีก ซึ่งความหมายของคำว่า โลกาภิวัตน์ยิ่งหนักเข้าไปอีก อย่างไรก็ตามเราขออย่าให้เป็นโลกานุวัตร อย่าฆ่ากันเป็นกิจกรรม การฆ่ากันอย่างนี้ไม่ดี การทะเลาะกันขนาดหนัก ยิ่งที่อดีตยูโกสลาเวียนั้น ฆ่ากันมาขนาดหนักจริงๆ ใช้เครื่องบินสมัยใหม่ ทิ้งลูกระเบิด ใช้ปืนใหญ่ ใช้ฆ่ากันอย่างเป็นกิจการทุกวันๆ ทำให้เห็นว่า เขาสู้รบกัน มีความแตกต่างกันทางความคิด ในความเป็นอยู่ เขาก็ฆ่ากัน แต่ในยูโกสลาเวียนั้นมีการฆ่ากัน มีการรบกันเป็นกิจวัตรมาเป็นเวลานาน เป็นศตวรรษไม่ใช่ของใหม่ เท่าที่ศึกษาดูจะทำให้เมืองเจริญก็ทำได้ เป็นปึกแผ่นก็ทำได้แม้ว่า จะเป็นประเทศยูโกสลาเวีย

ติโต - หนังสือใหม่

ตรงนี้ก็จะขอโฆษณาหน่อย เป็นรายการโฆษณามีสปอตนิดหนึ่ง คือว่าได้ เขียนคำแปลหนังสือเรื่อง "ติโต" แปลมาหลายปีแล้ว ตั้ง ๒๐ ปี แต่เห็นว่ายังคง ทันสมัยเพราะว่าเขายังตีกันเลย ต้องรีบจับมาปรับปรุงต้นฉบับของ "ติโต" ที่แปลมาจากภาษาฝรั่งให้ออกมาได้ เพื่อให้คนได้อ่านว่า สถานการณ์ในโลกเป็นอย่างไรบ้าง เรื่องติโตนี้เรารีบปรับปรุงนึกว่าจะไม่ทัน แต่ก็ทัน ทันอะไร เราหวังว่า โลกนี้จะมีสันติภาพคือ ความสงบต้องรีบปรับปรุง หนังสือเรื่องติโต ให้ทันกับขณะที่เขายังตีกันอยู่ ถ้าเขาไม่ตีกันเรื่องเขาเรียบร้อย แล้วก็ไม่เป็นสิ่งที่น่าสนใจ แต่เมืองยูโกสลาเวียยังตีกันดังนั้น จึงรีบให้ตีพิมพ์ หนังสือที่แปลนี้ออกมา พิมพ์สำเร็จ เดี๋ยวนี้ใครจะซื้อก็ซื้อได้ในราคา ๒๐๐ บาท ใครสนใจก็ไปซื้อได้ ออกแล้ว ใครอยากซื้อเป็นจำนวนร้อยเล่ม จะมีการลดราคาให้ ๑๕%

บำรุงมูลนิธิชัยพัฒนา

ท่านทั้งหลายอาจจะสนใจ การสนใจของท่านอย่างน้อยที่สุด ๒๐๐ บาทนี้ ท่านจะดูในหนังสือนั้นว่า เมื่อวิหัส ที่กำลังถูกพวกเติร์กตี และพวกนาโต้ใช้เครื่องบินไปโจมตีนั้นอยู่ที่ไหน มีแผนที่ด้วยในหนังสือ ได้โฆษณาเพื่อเชิญชวนท่านไปซื้อหนังสือนี้ รายได้จะไปบำรุงมูลนิธิชัยพัฒนาทั้งหมด โดยไม่ได้เอามาใช้เป็นส่วนตัวแต่ประการใด การลงทุนเขียน ก็ลงทุนเขียนด้วยความเหน็ดเหนื่อยแล้ว ก็สิ้นค่าใช้จ่ายไม่น้อย เพราะว่าต้องพิมพ์หากผิดก็ต้องแก้ เสียเวลาไปมากก็เลยขอให้ท่านทั้งหลาย ได้อุดหนุน

การอุดหนุนนั้นเท่ากับ อุดหนุนมูลนิธิชัยพัฒนา ซึ่งมีหน้าที่ให้การพัฒนา โดยใช้มูลนิธิชัยพัฒนา ก็คือความสงบไม่เป็นประเทศบอสเนีย เป็นไทยแลนด์ที่มีแต่ความเจริญ ชัยพัฒนาจึงเป็นชัยชนะต่อการพัฒนา จึงตั้งชื่อมูลนิธิชัยพัฒนา การพัฒนามีจุดประสงค์คือ ความสงบความเจริญ ความอยู่ดีกินดี ดังนั้นถ้าท่านสนับสนุนซื้อหนังสือติโต ก็เท่ากับเป็นผู้สนับสนุนมูลนิธิชัยพัฒนา และเป็นผู้สนับสนุนไทยของการพัฒนา เพื่อความสงบเพื่อความเจริญ เพื่อความอยู่ดีกินดี ของประชาชนดังนั้น จึงใคร่ขอโฆษณา รู้สึกว่าจะยาวกว่าโฆษณา แต่เราก็โฆษณาอันเดียวในรายการวิทยุโทรทัศน์ เดี๋ยวก็โฆษณาฯ ตลอด อันนี้ถือว่ามีโฆษณาครั้งเดียว

ได้พูดถึงความเดือดร้อนของคนในโลก เราป้องกันได้ไม่ให้เดือดร้อน อย่างที่มีความเดือดร้อนในทวีป เมืองไทยนี้จะเป็นแห่งหนึ่ง ที่จะอยู่ได้ถ้าช่วยกันคิด ช่วยกันทำมีอะไรที่เป็นปัญหาให้แก้ปัญหานั้น โดยใช้หลัก แต่ไม่พูดถึงหหลักวิชา ถ้าใช้หลักวิชา บางที่ถกเถียงกันไปข้างๆ คูๆ หมายถึงข้างๆ คูๆ ถ้าเถียงตามหลักวิชา และวิชานั้นไปอยู่ในคู เราจะเถียงในคูไม่ได้ ต้องเถียงข้างๆ คูๆ จึงกลายเป็นการเถียงข้างๆ คูๆ ไม่เป็นที่ปรารถนา

นอกจากเรื่องของการฆ่าฟัน เป็นล่ำเป็นสันในหลายประเทศในโลก ก็มีการถกเถียงกันอย่างข้างๆ คูๆ ในประเทศไทยก็พยายามที่จะคิดให้ดีๆ ตามที่ได้พูดมาหลายปีแล้วและก็ไม่ซ้ำ ที่จริงก็พูดซ้ำแล้ว แต่ไม่ซ้ำมากเกินไป

ทฤษฎีการจัดสรรที่ดิน

ตอนนี้ก็ขอกลับมาพูดถึง ที่ท่านนายกรัฐมนตรีได้ กล่าวถึงผลงาน หรือการงานที่ทำเรื่องทฤษฎีใหม่ ที่แรกก็ไม่อยากพูดถึงทฤษฎีใหม่ แต่ท่านนายกฯ พูดก็ต้องพูดทฤษฎีใหม่นี้ ไม่ได้เกี่ยวกับการแจกจ่ายที่ดิน เป็นทฤษฎีของประชาชนเอง ที่เริ่มต้นที่ครั้งแรกที่สระบุรีเรื่องนี้ เรานึกถึงว่า จะต้องมีที่แห่งหนึ่งที่จะเข้าเรื่องของเรา เรื่องของเราก็จะเข้ากับเรื่องของบุคคลอื่น ที่มีบรรพบุรุษมาจากอินเดีย ลังกาแล้วมาเมืองไทย เสร็จแล้วบรรพบุรุษ เขาจะไปสระบุรีไปพระพุทธบาทสระบุรี เพราะอยากไปดูว่า พระเจ้าอยู่หัวครั้งก่อนนี้ ไปที่พระพุทธบาทสระบุรีไป นมัสการพระพุทธบาท ในเรื่องของเรา ปู่ของพระเอกเดินทางไปสระบุรี ใกล้อำเภอเมืองมีวัดแห่งหนึ่ง ชื่อวัดมงคล เขาก็ชอบที่ชื่อมงคล ปู่ของพระเอกเขาได้ไปดูวัดมงคล ก็เลยให้บริจาคเงิน เพื่อสร้างอุโบสถ ที่ผ่านมาเกือบ ๙๐ ปีแล้ว และปู่ของพระเอกใหม่ส่วนหนึ่ง ในการสร้างฝายที่ไม่เหมาะสำหรับที่ทำนา แต่เหมาะสำหรับทำฝาย สามารถที่จะทำกินได้ในทางเกษตรนี่ก็ประมาณ ๙๐ ปี

เรื่องนี้ซึ่งเป็นเรื่องจินตนาการก็กลายเป็นจริง มีในแผนที่สระบุรี เจอที่วัดมงคล อยู่ห่างจากอำเภอเมือง ๑๐ กิโลเมตร ซึ่งเหมาะในการพัฒนา และได้ไปซื้อที่เป็นส่วนตัว ซื้อ ๑๕ ไร่ ใกล้วัดมงคลส่งคนไปพบชาวบ้าน เขาก็ไม่รู้มาจากไหน ถามชาวบ้านว่าขายที่มั้ย เขาก็เชิญขึ้นไปบนบ้าน เขาก็บอกว่ามีมี ๑๕ ไร่เขาจะขาย ก็ซื้อ และตั้งมูลนิธิชัยพัฒนา ไปซื้อที่ตรงนั้นพวกก็งงกัน เขาก็เล่าให้ฟังว่า มีคนเขาฝันว่า พระเจ้าอยู่หัวมาและได้มาช่วยเขา และเขาก็ไม่ทราบว่าคนที่ไปเป็นใคร สักครู่หนึ่งเขาก็มองที่ปฏิทิน ว่าคนๆ นี้อยู่หลังพระเจ้าอยู่หัวในรูปเขาก็เลยขาย ก็เลยซื้อที่ดิน ๑๕ ไร่ไปทำที่บริการทางราชการ โดยกรมชลประทาน และกรมพัฒนาที่ดิน ทางนายอำเภอ ผู้ว่าฯ สระบุรีได้ช่วยทำโครงการ ซึ่งใช้เงินของมูลนิธิชัยพัฒนา และส่วนราชการโดยวิธีขุดบ่อน้ำ เพื่อที่จะได้ขุดบ่อน้ำ ได้น้ำมาทำการเพาะปลูก ตามทฤษฎีใหม่

ทฤษฎีใหม่นี้ ยังไม่ได้เกิดขึ้น แต่การขุดบ่อน้ำ เขาเรียกว่ามือดีขุดนี้มีน้ำข้างๆ ที่อยู่ไม่มีน้ำแต่ตรงนั้น มีน้ำและได้ซื้อที่อีก ๓๐ ไร่ก็เป็นศูนย์พัฒนา แต่ว่า หลักก็คือหนึ่งในสามแบ่งเป็นส่วน เป็นที่สำหรับ ทำข้าวทำสวนพืชไร่และทำสระน้ำ การดำเนินไปอย่างธรรมดาแบบชาวบ้าน ในที่สุดได้ข้าวได้ผักขาย ได้กำไร ๒ หมื่นบาทต่อปี หมายความว่าใช้งานได้ โครงการดี เมื่อใช้งานได้ก็ขยายโครงการทฤษฎีใหม่ โดยให้ทำที่อื่น ก็ได้รับความร่วมมือจากบริษัทหนึ่ง ซื้อที่จริงๆ ไม่ใช่ไปเวนคืน ไปซื้อที่และสร้างอ่างเก็บน้ำ ในบริเวณนั้นกลาย เป็นบริเวณพัฒนาแบบ ใหม่ถึงเรียกว่าทฤษฎีใหม่ ซึ่งเข้าใจว่าจะดำเนินไปได้ แต่ในที่อื่นไม่ทราบว่า จะทำได้หรือไม่ได้ นายกฯ บอกว่า จะขยายไปทั่วประเทศ ในทฤษฎีนี้ก็ยังไม่แน่ ต้องมีปัจจัยน้ำ และสามารถที่จะให้ประชาชนเข้าใจยินยอม ถ้าเขาไม่ยินยอมก็ทำไม่ได้

ปากพนัง/หญ้าแฝก

ก็ได้พูดเรื่อง โครงการปากพนังให้เข้าใจที่นายกฯ พูดเรื่องการปลูกป่า ปลูกหญ้าแฝก ๒ อย่างนี้ต้องทำเข้ากัน และได้ทำตัวอย่างให้ดูที่จังหวัดนครนายก เป็นพื้นที่เล็กๆ ได้ทำเป็นเขื่อนกันน้ำสำหรับชะลอน้ำ ไม่ใช่เขื่อนคันกั้นน้ำใหญ่ๆ เป็นเขื่อนเล็กจะว่า เป็นฝายฝายมันเล็กกว่าบริเวณนั้นมี ๓๕ ฝายชะลอน้ำ แต่ค่าทำคน อาจนึกว่าฝาย ๓๕ ตัว ๓๕ ล้านบาท ไม่ใช่ ๒๐๐,๐๐๐ บาททำได้ ๓๕ ตัว แล้วก็ถ้าท่านอยากไปดูยังไม่ได้เห็นยืนยันว่า ถ้าใครสนใจไปดูที่ใกล้บ้านบุ่งเข้ อำเภอปากพลี จังหวัดนครนายก เข้าไปดูว่าทำฝายชะลอน้ำ ๓๕ ตัว ดูป่าว่าป่าครึ้มยังไงเพิ่งเสร็จมาได้ไม่กี่เดือน

จะเห็นว่าป่านั้นเจริญ ไม่ต้องปลูกสักต้นเดียว มันขึ้นเองเรื่องขึ้นเองมีอีก แห่งหนึ่งท่านทั้งหลายควรไปได้ ไปง่ายโครงการเขาชะงุ้มที่จังหวัดราชบุรีที่ตรง นั้นอยู่ใกล้ภูเขาแล้วก็เป็นที่ที่ป่าเสียไป ที่เรียกว่าป่าเสื่อมโทรม เพราะมันไม่มีต้นไม้ไม่มีชิ้นดี ที่เริ่มทำโครงการมัน ๗ ปีมาแล้ว ไปดูเมื่อ ๒ ปีที่แล้วหลักจากทิ้งเอาไว้ ๕ ปี ตรงนั้นไม่ได้ทำอะไรเลย ป่าเจริญเติบโตขึ้นมาอุดมสมบูรณ์ ไม่ต้องปลูกสักต้นเดียว คือการปลูกป่าสำคัญอยู่ ที่ปล่อยให้เขาขึ้นได้ อย่าไปตอแยต้นไม้ อย่างไปรังแกต้นไม้เพียงแต่ว่า คุ้มครองเขาหน่อย

อีกแห่งก็ที่ชะอำ ดินเสียจนเป็นดินแข็ง ซึ่งไปปลูกต้นแฝกเพียง ๒ ปีดิน ร่วนต้นไม้ของเดิมที่หงิกงอ เดี๋ยวนี้ต้นไม้ตรงขึ้นแล้ว เป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ต่อไป ป่าที่อุดมสมบูรณ์ก็จะดูดความชื้น และนำให้เมฆที่อยู่ในอากาศลงมา เป็นฝนได้ฉะนั้นเมืองไทยต่อไป ต่อไปเป็นเมืองอุดมสมบูรณ์ ไม่แห้งแล้งเป็นทะเลทราย อย่างในระยะ ๒๐ ปีที่ผ่านมานี้ เมืองไทยจากที่อุดมสมบูรณ์ เป็นสวนเป็นไร่เป็นป่า ไปเป็นทะเลทรายเรากลับคืน ให้ประเทศชาติให้ประเทศไทย มีความอุดมสมบูรณ์ มีความชุ่มชื้นได้ ขออย่าไปรังแกป่าเท่านั้นเอง ไม่ต้องทำอะไรมาก อันนี้ก็เป็นเรื่อง โครงการปลูกป่า ซึ่งถ้าพูดปลูกป่าจะยืดยาวมากไม่สิ้นสุด แต่ก็จะต้องอธิบายอย่างนี้ คือเลือกที่เหมาะสม แล้วทิ้งให้เขาอยู่อย่างนั้น ไม่ไปรังแกเขาก็จะขึ้น โครงการต่างๆ ที่นายกฯ พูดถึงขยายความได้มาก เพราะว่าเป็นสิ่งที่สนใจ และน่าร่วมมือกันทำ ทุกคนมีส่วนจะทำได้ให้มีความเจริญได้ ไม่ได้พูดถึงโครงการอื่นๆ เช่น โครงการสาธารณสุข หรือโครงการศึกษา ยังมีอีกมากที่ต้องทำ แต่ว่าหลักที่จะ พัฒนาประเทศให้เจริญ จะต้องทำงานอย่างพื้นฐานด้วย นอกจากจะทำอย่างงานที่เรียกว่า วิชาการชั้นสูงทั้งสองอย่างก็จำเป็น โครงการพื้นฐานแบบชาวบ้านกับ โครงการวิทยาการ ที่ถ้าแปลเป็นภาษาฝรั่ง ก็ที่แปลว่าไฮเทคโนทั้งสองอย่าง โลว์เทคโนและไฮเทคโน จำเป็นที่จะต้องทำ

วันนี้ก่อนจะลงมาคิด รู้สึกปวดหัวไม่รู้ว่าจะพูดอะไร แต่เดี๋ยวนี้ก็พูดมาก มายหลายอย่าง จนกระทั่งรู้สึกว่า ท่านจะง่วงท่านจะรู้สึกเมื่อย อย่างไรก็ตาม สำหรับส่วนตัวก็ถือว่า รอดตัวแล้ว คือว่ามาประชุมกันอย่างนี้ จำเป็นที่จะพูดถ้าพูด อะไรที่อยู่ในใจให้ท่านฟัง ก็อาจเป็นประโยชน์ได้ แล้วก็เป็นความเดือดร้อน เพราะถ้าไม่พูดมาบอกขอบใจแล้ว กลับมันก็ไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตามวันนี้ คงได้พูดมากพอสมควร แล้วก็บอกได้ว่ายังมีต่อ ทุกปีก็พูดแล้วก็ยังมีต่อ แต่ไม่ได้บอกเขาแต่ปีนี้บอก วันนี้ขอขอบใจท่านในที่นี้แล้ว ก็บอกว่ายังมีต่อปีหน้าจะเป็นวันอะไรไม่ทราบ ปีนั้นเป็นวันสิ่งแวดล้อม ปีนั้นเป็นวันสามัคคี ปีหน้าเป็นวันอะไรก็ไม่ทราบ ถ้าอยากทราบเรื่องอะไรต่างๆ ก็มาปีหน้า ที่พูดอย่างนี้อาจมีสิ่งที่ดลใจ เพราะว่าก่อนลงมาก็เปิดกล่อง ในกล่องมีของมีนกสองตัวจู๋จี๋กัน ทำให้มีกำลังใจว่าเขาจู๋จี๋กันเขาปรองดองกัน เป็นอันว่าทุกคนมีจิตใจที่จะรักกัน ทุกคนมีจิตใจที่จะช่วยกันทำอะไรต่างๆ โดยที่เป็นสิ่งที่มีความเป็นมงคล ไม่ทะเลาะกันขอแค่นี้ก็พอ ให้เป็นเหมือนนกสองตัว ขอขอบใจท่านทั้งหลาย ที่ได้มาและให้กำลังใจ

ขอให้ทุกๆ ท่านพบแต่ความเจริญ ความสำเร็จทุกอย่างและความปรองดอง เพื่อให้ส่วนรวมของเราก้าวหน้า เจริญได้ดีทำให้แต่ละคนเจริญก้าวหน้า และมีความสุข